Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αγανακτισμένοι πολίτες που έχουν κατακτήσει τις πλατείες και με τις φωνές τους βαράνε καμπανάκια στο πολιτικό σύστημα δεν βαράνε καμπανάκια μόνο και μόνο για τα οικονομικά μέτρα. Βαράνε καμπανάκια γιατί αισθάνονται ότι υπάρχει μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα ένα καθεστώς ασυλίας και ατιμωρησίας το οποίο καλύπτει όλες τις παράνομες πράξεις, τις πράξεις παράνομου πλουτισμού ανθρώπων που έχουν κληθεί να υπηρετήσουν απ’ αυτά τα έδρανα το δημόσιο συμφέρον. Και έχουν δίκιο σ’ αυτό.
Γιατί αυτή είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις που η έρευνα της Δικαιοσύνης και ακόμα περισσότερο η έρευνα της ίδιας της Βουλής κατάφερε να φέρει αποτελέσματα και να αναδείξει ότι ένα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο, ένα πρόσωπο που βρέθηκε στον πυρήνα όλων των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1981 μέχρι και το 2004, ένα πρόσωπο που χαρακτήρισε με τη στάση του και την πορεία του το κυβερνόν κόμμα αλλά και τα πολιτικά πράγματα της χώρας έχει εις βάρος του σωρεία καταλυτικών ενδείξεων, ώστε σήμερα να ζητείται ομόφωνα, από όλα τα κόμματα που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη Επιτροπή η παραπομπή του για το αδίκημα της δωροδοκίας και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ είναι η δική μας η ευθύνη, να μη κρυφτούμε πίσω από τους οποιουσδήποτε νομικισμούς, τους οποίους ακούω να προβάλλονται με πολύ μεγάλη ευκολία να προβάλλονται σε αυτήν την Αίθουσα, να αντιμετωπίσουμε με ευθύτητα την επιταγή της κοινωνίας που θέλει κάθαρση στο πολιτικό σύστημα, να κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες και να φέρουμε και να τελειώσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά τις οποιεσδήποτε εκκρεμείς υποθέσεις που ακόμα βρίσκονται στα ντουλάπια της Βουλής ή της δικαιοσύνης και αφορούν πολιτικά πρόσωπα. Για να ξεκαθαρίσουμε επιτέλους ότι σε αυτήν την Αίθουσα δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ότι σε αυτήν την Αίθουσα δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, αλλά κάποιοι συγκεκριμένοι με ονοματεπώνυμο τα έφαγαν, τα καρπώθηκαν, εκμεταλλεύθηκαν την εμπιστοσύνη που τους έδωσε ο κόσμος και σήμερα διαβιούν πλουσιοπάροχα, έστω και αν βρίσκονται έξω από την πολιτική. Για το λόγο αυτό απαιτείται και η άμεση αλλαγή του πλαισίου της προστασίας των Υπουργών και των διατελεσάντων Υπουργών. Γι’ αυτό και εμείς στη Νέα Δημοκρατία θεωρούμε, όσον αφορά την άποψη και την ερμηνεία ότι το άρθρο 86 του Συντάγματος που λέει ότι ο Υπουργός προστατεύεται κατά την άσκηση των καθηκόντων του, ότι η άσκηση των καθηκόντων του δεν αφορά όλα τα ποινικά αδικήματα στα οποία ενδεχομένως αυτός θα υποπέσει, αλλά αφορά μόνο αυτά που έχουν σχέση με την Υπουργική του θέση. Διότι όλα τα άλλα και ιδιαίτερα το αδίκημα της δωροδοκίας δεν είναι κατά την άσκηση των καθηκόντων του, αλλά είναι επ’ ευκαιρία των καθηκόντων του. Έχει την ευκαιρία από την Υπουργική του θέση να δωροδοκηθεί και δεν είναι αδίκημα που εμπίπτει κατά την άσκηση όπως θα μπορούσε να είναι το αδίκημα της απιστίας, όπου ενδεχομένως μεθαύριο θα υπάρξει αναζήτηση των ευθυνών όταν θα προχωρήσουμε. Και γι’ αυτό και ο κ. Βενιζέλος με συνεντεύξεις στον τύπο έχει προτείνει να υπάρχουν και νόμοι για τις ιδιωτικοποιήσεις, γιατί ακριβώς φοβάται ότι στις εξευτελιστικές τιμές, στις οποίες θα προχωρήσει αυτή η Κυβέρνηση τις ιδιωτικοποιήσεις, όπως ήδη κάνει στον ΟΤΕ, θα υπάρξουν ποινικές ευθύνες των Υπουργών και θέλει εκ των προτέρων να καλύψει αυτό το κενό.
Εδώ όμως, δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτήν την ερμηνεία και γι’ αυτό θα πρέπει να προτείνουμε κάποια λύση και στο δικαστικό συμβούλιο. Έχουμε μια ερμηνεία ήδη στην υπόθεση Μαντέλη, η οποία λέει ότι η δωροδοκία εμπίπτει στις αρμοδιότητες του Υπουργού. Όχι, η Βουλή ομόφωνα πρέπει να πει και να γνωμοδοτήσει όπως έχει αρμοδιότητα και δικαίωμα να το κάνει -πέρα από τα δικαστήρια και η Βουλή έχει την αυθεντική δυνατότητα ερμηνείας του Συντάγματος- ότι είναι επ’ ευκαιρία και όχι κατά την άσκηση.
Ας έρθουμε σε αυτήν την άποψη, την οποία υποστηρίζει ο κ. Παυλόπουλος, υποστηρίζει ο κ. Καστανίδης, ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και σήμερα υποστηρίζει επίσημα η Νέα Δημοκρατία. Ελπίζω να κάνουν το ίδιο και τα υπόλοιπα κόμματα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Την έχουμε υποστηρίξει πριν από εσάς.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Ας πάμε παρακάτω.
Διαψεύσθηκαν από τα ευρήματα της έρευνας όσοι ήθελαν και όσοι έλεγαν σε αυτήν την Αίθουσα: «Μην ασχολείστε με αυτήν την υπόθεση. Είναι παραγεγραμμένη. Έχει παραγραφεί. Δεν μπορείτε να βρείτε τίποτα». Διαψεύσθηκαν. Και διαψεύσθηκαν διότι οι δύο καταληκτικές πράξεις των δύο αδικημάτων έχουν γίνει μέσα στα πλαίσια της συνταγματικής προθεσμίας.
Σε ό,τι αφορά τη δωροδοκία, η τελευταία πράξη έχει γίνει στα τέλη του Σεπτεμβρίου το 2007 και δεν έχει παρέλθει η αποσβεστική προθεσμία. Όσο δε, για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, αυτό δεν υπόκειται ακόμη σε παραγραφή σε καμία περίπτωση. Είναι αμφίβολο, εάν υπόκειται και στην αρμοδιότητα του Ειδικού Δικαστηρίου. Αυτό, όμως, ας το κρίνει μετά το Δικαστικό Συμβούλιο, δηλαδή το εάν εμπίπτει ή δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Ειδικού Δικαστηρίου. Πάντως και αυτή η τελευταία πράξη έγινε από το 2000. Άρα, δεν υπάρχει σε καμία περίπτωση παραγραφή.
Εδώ υπάρχει και ένα άλλο ζητούμενο. Δεν θα είχαμε φθάσει σε αυτήν την έρευνα, εάν δεν είχε ξεκινήσει μία έρευνα εις βάρος ενός νομικού προσώπου -και αυτό είναι το νομικό πρόσωπο της FERROSTAAL- στη γερμανική δικαιοσύνη. Διότι όσες φορές ξεκίνησε η ελληνική δικαιοσύνη να κάνει την αντίστοιχη έρευνα από το 2010 και μετά, μετά από σωρεία μηνύσεων, δεν μπόρεσε να φέρει κανένα αποτέλεσμα και μόνο το γεγονός ότι η γερμανική δικαιοσύνη μπορεί να επιβάλλει σε νομικό πρόσωπο, σε ποινική έρευνα, υπέρογκο πρόστιμο οδηγεί στην άμεση συνεργασία των νομικών προσώπων με τις διωκτικές αρχές, κάτι το οποίο είδαμε στη συγκεκριμένη υπόθεση. Είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε κάποια στιγμή να το μελετήσουμε και εμείς για την ενσωμάτωσή του και στο ελληνικό δίκαιο, διότι σε όσες περιπτώσεις και εάν έχουμε ψάξει, στη SIEMENS, στα υποβρύχια ή οπουδήποτε αλλού φαίνεται μία αδυναμία των διωκτικών αρχών να βρουν την αλήθεια.
Παράλληλα, πέρα από τη νομική αδυναμία, υπάρχει και φυσική αδυναμία. Εδώ, συζητάμε ένα χρόνο για την υπόθεση του κ. Τσοχατζόπουλου και το ΣΔΟΕ ακόμα δεν έχει καταφέρει να ανοίξει όλους τους λογαριασμούς του στην Ελλάδα. Προσέξτε, όχι στο εξωτερικό, στην Ελλάδα. Επαναλαμβάνω, δεν έχουμε καταφέρει να ανοίξουμε κανένα λογαριασμό στο διάστημα κατά το οποίο λειτουργήσαμε ως Επιτροπή. Η Εισαγγελία δημιούργησε προσχώματα στη λειτουργία της Επιτροπής, διότι ναι μεν διαβίβασε το φάκελο στη Βουλή για περαιτέρω διερεύνηση, παρά ταύτα κάλεσε ανωμοτί, δηλαδή ως υπόπτους, όλους τους μάρτυρες που θα μπορούσε να καλέσει η Επιτροπή να καταθέσουν, δίνοντάς τους δικονομική ασυλία στο να έρθουν και να μη μας πουν τίποτα ή να αρνηθούν να καταθέσουν.
Ζητήσαμε τα πρακτικά του ΚΥΣΕΑ δέκα φορές μέσα στην Επιτροπή και τα πρακτικά δεν ήρθαν. Δεν ξέρει το ελληνικό κράτος πού βρίσκονται τα πρακτικά του ΚΥΣΕΑ; Μας έλεγαν ότι δεν τηρούνται στη Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν τα έχει!
Παρ’ ότι εμείς δεν θεωρούμε -διότι δεν προκύπτει- ότι υπάρχει κανένα στοιχείο επιμερισμού ευθύνης στα άλλα μέλη του ΚΥΣΕΑ -και το δηλώνω ευθαρσώς ότι θα θεωρούσαμε ότι υπήρχε ευθύνη των υπολοίπων μελών του ΚΥΣΕΑ στην περίπτωση κατά την οποία άλλαζαν οι διάφορες εισηγήσεις που έφερε ο κ. Τσοχατζόπουλος, όμως αυτές γίνονταν αυτούσια δεκτές- θέλουμε τουλάχιστον να ξέρουμε εάν συμμετείχαν όλα τα μέλη ή μόνο αυτά που υπέγραφαν στη συζήτηση; Ποιες ήταν οι γνώμες τις οποίες εξέφρασαν; Είναι ντροπή για μία Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής να μην έχει στη διάθεσή της τα Πρακτικά του ΚΥΣΕΑ σε μία υπόθεση την οποία ερευνά!
Άρα, τελικά τι αρμοδιότητες και τι θεσμικό κύρος δίνουμε σε τέτοιες Επιτροπές, όταν το ΣΔΟΕ αδυνατεί να λειτουργήσει, η Εισαγγελία δημιουργεί προσχώματα, το Υπουργικό Συμβούλιο δεν φέρνει τα στοιχεία τα οποία του ζητούνται; Γι’ αυτό είναι ευθύνη των Βουλευτών θεσμικά να αναδείξουν το έργο αυτής της Επιτροπής, το πόρισμα της οποίας είναι ομόφωνο, πέρα από τις επιμέρους παρατηρήσεις των άλλων κομμάτων.
Εδώ υπάρχει μία πολύ συγκεκριμένη υπόθεση. Οι Γερμανοί αγωνιούσαν να πουλήσουν υποβρύχια. Ο κ. Τσοχατζόπουλος αγωνιούσε να πάρει τα συγκεκριμένα υποβρύχια και να κλείσει τη δουλειά πριν από τις εκλογές του 2000. Οδήγησε τα πράγματα, ώστε ο μόνος προμηθευτής να είναι αυτό το γερμανικό ναυπηγείο, αν και πρώτα επελέγησαν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ως ανάδοχος του συγκεκριμένου έργου. Στη συνέχεια, χωρίς διαγωνιστική διαδικασία, τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά επιλέγουν τη FERROSTAAL. Πουλήθηκε πολιτικά ένα πακέτο στο οποίο λέγαμε εντάξει κρατάμε το ναυπηγείο, δίνουμε δουλειά σε Έλληνες εργαζόμενους, μεταφέρουμε την τεχνογνωσία, αγοράζουμε υποβρύχια τα οποία βρίσκονταν μόνο στα χαρτιά και τα οποία παρότι ήταν επείγον το πρόγραμμα θα παραδίδονταν 14 χρόνια αργότερα.
Αποκρύφτηκε και δεν ελέγχθηκε καμία άλλη προσφορά από άλλες χώρες και από άλλες εταιρίες, με κυρίαρχη την προσφορά των αγγλικών υποβρυχίων τα οποία ήταν ετοιμοπαράδοτα, ήταν χαμηλού κόστους, τα οποία μπορούσαμε να πάρουμε, ήταν ηλικίας τριών ετών, υποβρύχια up holder, τα οποία δεν διάλεξε να πάρει το ναυτικό, ήταν άμεσα παραδοτέα διότι τότε η Μεγάλη Βρετανία αποφάσισε ότι σταματά να έχει συμβατικά υποβρύχια και θέλει να έχει μόνο πυρηνοκίνητο στόλο υποβρυχίων. Έρχονται στο ΚΥΣΕΑ εισηγήσεις οι οποίες με τον τρόπο που παρουσιάζονται φωτογραφίζουν απόλυτα το 214 ως μόνη λύση ανάμεσα στα συγκρινόμενα στοιχεία, ιδιαίτερα και με τη χρήση bold γραμμάτων σε βαθμό που βγάζουν μάτι και βέβαια υπάρχει φοβερή εισήγηση στο ΚΥΣΕΑ ότι θα πρέπει να αποφύγουν την εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία κατάρτισης τα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμανγκά και αξιολόγησης από την υπηρεσία πέντε εναλλακτικών προσφορών που εκτιμάτε ότι δεν θα επιτρέψει την υπογραφή της σχετικής σύμβασης πριν από το έτος 2001 και κατασκευή το 2003.
Δηλαδή το ΚΥΣΕΑ και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας εισηγήθηκε να μη γίνει ποτέ και κανένας διαγωνισμός και το βασικό επιχείρημα ότι το ναυτικό ήθελε αυτά τα υποβρύχια καταρρίπτεται μόνο και μόνο από το γεγονός ότι ποτέ δεν έγινε ένας διαγωνισμός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όμως πέρα από όλα αυτά που αφορούν την ίδια την κατάρτιση της υπόθεσης, πέρα από αυτά που ανέφερε ο συνάδελφος εισηγητής της Πλειοψηφίας σε σχέση με τη διαδρομή του μαύρου χρήματος δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εδώ έχουμε έναν πρώην Υπουργό, σημαίνον στέλεχος το οποίο αποκτά μία τεράστια περιουσία μέσα από μία διαδρομή στην οποία μπαίνουν τα εξής παρένθετα πρόσωπα. Ο ξάδερφός του, η λογίστριά του, οι οποίοι βρίσκονται σε όλες τις συναλλαγές και βέβαια ο φίλος από την Αμερική από τα παιδικά και φοιτητικά χρόνια και ως δια μαγείας εμπλέκεται σ' αυτή την υπόθεση η Ιερά Μονή Βατοπεδίου η οποία αγοράζει τα συγκεκριμένα ακίνητα που έχουν ξεπλύνει ο κ. Τσοχατζόπουλος και η συντροφιά του πριν και ως δια μαγείας στέλεχος και σύμβουλος της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου σήμερα είναι ο τότε Διευθύνων Σύμβουλος των ναυπηγείων κ. Σωτήρης Εμμανουήλ. Πώς σας φαίνονται όλα αυτά;
Είστε και εσείς οικογενειάρχες. Έχετε παιδιά, συζύγους, ενδεχομένως και πρώην σύζυγο. Τηρείτε 99 λογαριασμούς όπως ο κ. Τσοχατζόπουλος στο όνομα πέντε προσώπων και στους μεταξύ τους συνδυασμούς; Αγοράζετε ακίνητα τα οποία μέσα σε μία μέρα το ακίνητο αυτό μοιράζεται σε τρία μέρη και καταρτίζονται τρία συμβόλαια σε τρεις διαφορετικούς συμβολαιογράφους με τους ίδιους παριστάμενους; Και καταγράφονται σε διαφορετικά βιβλία του υποθηκοφυλακείου;
Μπορείτε να έχετε αγοράσει ένα ακίνητο, να έχετε βάλει για επισκευές 450 χιλιάδες ευρώ, να μην έχετε μία απόδειξη ότι έχετε καταβάλει αυτές τις 450 χιλιάδες ευρώ σε επισκευές και όταν πάτε να το αγοράσετε τελικά το ακίνητο στο οποίο μένατε και στο νοικιάζατε και επισκευάζατε, ο ιδιοκτήτης να θεωρεί ότι έχουν γίνει και να σας τις αφαιρεί από το τελικό τίμημα χωρίς να υπάρχει ούτε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό. Δεν λέω προσύμφωνο, λέω ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ του ιδιοκτήτη και του ενοικιαστή.
Βρε αδερφέ, πέθανε ο ιδιοκτήτης και ήταν προφορική η συμφωνία. Θα έχανε ο ενοικιαστής τα 450.000;
Όλα αυτά πέρα από την προκλητική ζωή του κυρίου Τσοχατζόπουλου μαζί με τα στοιχεία φαίνονται από τις μεταβιβάσεις από την Μορέλια και την Τορκάσο, τις δύο εταιρείες που κάνουν το ξέπλυμα μου μαύρου χρήματος, νομίζω ότι μας οδηγούν σε ασφαλείς ενδείξεις. Και χρειάζεται και περαιτέρω διερεύνηση και για έναν ακόμα λόγο, διότι με την άσκηση της ποινικής δίωξης πλέον και οι ελβετικές αρχές θα συνεργαστούν στο άνοιγμα των λογαριασμών εφόσον υποδεικνύουμε και το υποκείμενο, τα πρόσωπα δηλαδή, τις εταιρείες στο όνομα των οποίων τηρούνται οι λογαριασμοί, τις οικονομικές περιόδους και έχουμε και τον κατηγορούμενο και την κατηγορία για την οποία ζητάμε το άνοιγμα των λογαριασμών. Διότι μέχρι τώρα οι ελβετικές αρχές απαντούσαν ότι εμείς δεν μπορούμε να ανοίξουμε τους λογαριασμούς αφού δεν μας λέτε ποιος είναι ο κατηγορούμενος, για ποια υπόθεση, ποιο αδίκημα και ποια περίοδο και τι ακριβώς ψάχνετε. Σήμερα το έργο της Επιτροπής –και αυτό ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία- είναι ότι ταυτοποίησε αυτές τις διαδρομές, τα στοιχεία τα οποία πρέπει να ψάξει περαιτέρω η κύρια ανάκριση.
Και έρχομαι σε ένα τελευταίο και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε.
Η Νέα Δημοκρατία ζήτησε την παραπομπή του πρώην Υπουργού βάσει του άρθρου 146 του Ποινικού Κώδικα που είναι η παραβίαση των μυστικών της πολιτείας. Κάποιοι μας είπαν: Καλά θέλετε τον Άκη για κατασκοπεία; Τι είναι αυτά που λέτε; Δεν το είπαμε στον αέρα, διότι αυτό που προκύπτει από τη δικογραφία, από τις μαρτυρικές καταθέσεις είναι ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος ήταν σε θέση και εκ της θέσεως και της ιδιότητάς του να έχει γνώση απορρήτων σχεδίων του ΓΕΝ, της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών, του ΣΑΓΕ, του ΣΑΜ και του ΚΥΣΕΑ. Και τα χαρακτηρισμένα αυτά απόρρητα σχέδια και εισηγήσεις και έγγραφα φαίνεται ότι επεριέρχοντο σε γνώση των Γερμανών διότι τόσο ο κ. Χάουν λέει ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος συνέστησε στους Γερμανούς τον κ. Μπέλτσιο ως χρήσιμο άνθρωπο για τη διαπραγμάτευση, ο δε κ. Αβατάγγελος ενώπιον της Επιτροπής αναφέρθηκε στις συζητήσεις του για την κατάρτιση της σύμβασης με τον τότε γενικό διευθυντή των εξοπλισμών. Μάλιστα, η γνώση των σχετικών εγγράφων πληρώθηκε πάρα πολύ ακριβά αφού ο κ. Αβατάγγελος εισέπραξε 36 εκατομμύρια ευρώ για μια ιδέα όπως μας είπε την οποία ουδέποτε μπόρεσε να τεκμηριώσει και όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι τον χαρακτήριζαν ως τον άνθρωπο που μετέφερε τη γνώση του ελληνικού πλαισίου. Και ποια ήταν η γνώση του ελληνικού πλαισίου, αν δεν ήταν η γνώση των απορρήτων εγγράφων τα οποία ερχόντουσαν στην κυριότητά του μόνο και μόνο μετά την εντολή και τη διαμεσολάβηση του πρώην Υπουργού. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η ομόφωνη απόφαση της Βουλής την οποία ελπίζω και να έχουμε –τουλάχιστον τα κόμματα που συμμετείχαν φαίνεται και από τις εισηγήσεις του και από τις τοποθετήσεις τους ότι θα υπερψηφίσουν αλλά πιστεύω και ελπίζω ότι και τα άλλα κόμματα που δεν συμμετείχαν, οι ανεξάρτητοι Βουλευτές θα ψηφίσουν υπέρ της παραπομπής του κ. Τσοχατζόπουλου- θα αποδείξει ένα πράγμα, ότι το πολιτικό σύστημα σ’ αυτή τη χώρα δεν έχει πεθάνει, ότι το πολιτικό σύστημα σε αυτή τη χώρα ξέρει να αποδίδει ευθύνες και ότι αυτό το πολιτικό σύστημα όταν θέλει να βγάλει την κομματική προμετωπίδα και θέλει να ψάξει πραγματικά οχλούσες και δύσκολες υποθέσεις, μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Και ως πρώτο βήμα σε μια νέα κάθαρση του πολιτικού συστήματος νομίζω ότι είναι απαραίτητη η υπερψήφιση από το σύνολο των πτερύγων της Βουλής της παραπομπής του κ. Τσοχατζόπουλου για περαιτέρω έρευνα.
Ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου