Ομιλία Βουλευτή Β΄Αθηνών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στη συνεδρίαση ολομέλειας της βουλής για το Σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου της Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015» 19/10/2011
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω πόσες φορές θα συγκληθεί η Βουλή με ένα αποκλεισμένο κέντρο της Αθήνας, οι Βουλευτές να μπαίνουν και να βγαίνουν υπό την προστασία των ΜΑΤ, οι παριστάμενοι Υπουργοί να είναι μοναχικοί, παρότι το σύνολο της Κυβέρνησης σχεδόν υπογράφει το νομοσχέδιο, πολλοί λίγοι από αυτούς έχουν το θάρρος να έρθουν να αντιμετωπίσουν την Αίθουσα του Κοινοβουλίου, για να υποστηρίξουν τη θέση τους.
Ήταν σαφές το μήνυμα που έστειλε ο Πρωθυπουργός και θα σας εξηγήσω γιατί. Ο Πρωθυπουργός από τη μία ζητάει από τους πολιτικούς αρχηγούς κάποια συναίνεση, κάποια υποστήριξη και πέντε λεπτά πριν συναντήσει τον Αντώνη Σαμαρά τορπιλίζει ο ίδιος τη συναίνεση την οποία ζητάει. Βγαίνει σε συνέντευξή του την Κυριακή και λέει πώς ότι μέτρα και να πάρω δεν εγγυώμαι κανένα αποτέλεσμα. Τι μήνυμα σας στέλνει αυτός ο άνθρωπος; Ένα είναι αυτό «Ρίξτε με, δεν αντέχω τη μοναξιά του να παίρνω μέτρα χωρίς αποτέλεσμα, δεν αντέχω την πίεση. Θέλω μία πολιτική οδό διαφυγής». Και εσείς προσδοκώντας ο καθένας για τους δικούς του λόγους, που δεν έχω καταλάβει, στηρίζετε άλλη μία φορά μία ατελέσφορη προσπάθεια.
Πόσες φορές ήρθατε και ψηφίσατε σ' αυτή την Αίθουσα υπό το βάρος ότι χρεοκοπούμε; Και όμως χρεοκοπήσαμε. Και μπροστά μας έχουμε μία συζήτηση, κύριε Υπουργέ, αυτό το Σαββατοκύριακο για το «κούρεμα». Τι σημαίνει το «κούρεμα» αν δεν σημαίνει την πλήρη ομολογία της χρεοκοπίας; Ότι κανένα από αυτά τα μέτρα, τα οποία έχετε πάρει εδώ και ενάμισι χρόνο και τα οποία έχετε ψηφίσει με την στήριξη των ΜΑΤ, δεν οδήγησαν τη χώρα μακριά από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Και μακάρι να είχατε το θάρρος να συζητούσατε σοβαρά με τις δυνάμεις της Αντιπολίτευσης αυτή την εθνική απόφαση, που θα πάρετε.
Διότι έχει πολύ μεγάλη σημασία τι θα «κουρευτεί», ποιο ποσοστό του χρέους, ποιο κομμάτι του χρέους θα μπει σ’ αυτή τη ρύθμιση, για να ξέρουμε την επόμενη μέρα τι ξημερώνει για τις τράπεζες, τι ξημερώνει για τα ασφαλιστικά ταμεία, τι ξημερώνει για τις δημόσιες και ιδιωτικές αποταμιεύσεις, τι ξημερώνει για τη χρηματοπιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Ξέρετε, η απόφαση του «κουρέματος» δεν είναι μία εύκολη απόφαση και μπορεί σήμερα να πλανάται μπροστά στην κοινωνία και μέσα στην εύκολη ρητορεία της Βουλής, πολλές φορές, ότι χρειάζεται μία ρύθμιση και ένας περιορισμός του δημοσίου χρέους, αλλά το πώς αυτό θα πραγματοποιηθεί, θα σηματοδοτήσει την πορεία της χώρας για το μέλλον.
Δυστυχώς, αυτή τη συζήτηση δεν την έχετε κάνει. Και όχι μόνο δεν την έχετε κάνει εσωτερικά στην Κυβέρνηση, αλλά δεν την έχετε κάνει και με κανέναν άλλον, γιατί κανένας δεν συνομιλεί μαζί σας. Αποφασίζει η κ. Μέρκελ με τον κ. Σαρκοζί, και τα οικονομικά επιτελεία της γερμανικής και της γαλλικής κεντρικής τράπεζας, και η ελληνική Κυβέρνηση απέχει και δεν έχει θέσει σε καμία περίπτωση ούτε μία κόκκινη γραμμή για το τι δέχεται και τι δεν δέχεται, ποιος είναι ο στόχος.