«Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι»...

Το τραγούδι «ηθοποιός σημαίνει φως» που ερμήνευσε ο Δημήτρης Χορν στάθηκε η αφορμή για να γράψω το αυτό το editorial . Θα ξεκινήσω αναφέροντας μια προσωπική εμπειρία...
Όταν οι γονείς μου επέλεξαν ως τόπο διαμονής την Άνω Γλυφάδα, ένα από τα πρόσωπα της περιοχής που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον, ήταν ένας ψηλός κύριος που φορούσε μπερέ. Δε μου ήταν δύσκολο να τον αναγνωρίσω... Άλλωστε τον είχα δει αρκετές φορές στη τηλεόραση όταν προβάλλονταν ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν ο Γιώργος Φούντας ο οποίος έμενε στην οδό Κωνσταντίνου Αθανάτου στην Τερψιθέα. Λίγα μέτρα πιο πάνω από το δημοτικό κινηματοθέατρο που φέρει το όνομα της Μελίνας Μερκούρη. Ο σπουδαίος αυτός ηθοποιός έζησε στην περιοχή μέχρι που έπεσε η αυλαία της ζωής του στα 86 του χρόνια... Δε θέλω ν' αναφερθώ στην καλλιτεχνική του πορεία καθώς σ' όλους λίγο πολύ είναι γνωστή. Έτσι, αποφάσισα να προσεγγίσω το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία... Στο εξωτερικό αλλά και σε πολλά σημεία της Ελλάδας τιμούν τις επιφανείς προσωπικότητες. Στα ενημερωτικά φυλλάδια αυτών των πόλεων, μαθαίνεις μεταξύ άλλων ότι εκεί έζησε ο τάδε γνωστός καλλιτέχνης, πληροφορείσαι που ήταν το σπίτι του και πολλά άλλα για την καριέρα του... Τα πρόσωπα αυτά αποτελούν μέρος για την καλύτερη προβολή της περιοχής και κεντρίζουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών.
Αυτή τη λάμψη απ' ότι φαίνεται δε τη βλέπουν εδώ και πολλά χρόνια οι τοπικοί άρχοντες στην Γλυφάδα. Δεν εξηγείται αλλιώς η στάση τους... Έχουν αγνοήσει το γεγονός ότι στην πόλη τους έζησε ο Γιώργος Φούντας. Όπου και να πας δε θα συναντήσεις ούτε μία αναφορά στο σπουδαίο ηθοποιό. Στον αντίποδα μνημονεύονται κάποιοι άλλοι καλλιτέχνες που απ' όσο γνωρίζω δεν έζησαν στην περιοχή.

Το θέμα αυτό, το ανέφερα πριν από λίγο καιρό σε μια πολιτιστική εκδήλωση στο Δήμαρχο Γλυφάδας Κώστα Κόκκορη. Μου απάντησε ότι έχει καλέσει την οικογένεια του Γιώργου Φούντα για να βρουν ένα τρόπο να τον τιμήσουν, αλλά αυτοί δεν έχουν πάει να τον συναντήσουν... Καλή η πρόθεση αλλά δε με έπεισε η απάντησή. Η αίσθησή μου επιβεβαιώθηκε καθώς σε επικοινωνία που είχα με τον Πάνο Φούντα (γιο του μεγάλου ηθοποιού) μου τόνισε ιδιαίτερα ενοχλημένος : "Ο δήμαρχος σου είπε ψέμματα. Ουδέποτε έχει μιλήσει κάποιος από τον δήμο μ' εμένα ή την μητέρα μου Χρυσούλα Ζώκα γι' αυτό το θέμα". Δεν είχα λόγο να μην τον πιστέψω καθώς είναι προσφιλής αυτή η τακτική του κ. Κόκκορη όταν έρχεται σε δύσκολη θέση.

Ωστόσω, δε νομίζω ότι χρειάζεται καμία έγκριση η δημοτική αρχή για να δώσει το όνομα του Γιώργου Φούντα σ' ένα δρόμο. Τόσες και τόσες μετονομασίες οδών έχουν γίνει... Πήραν από κάποιον άδεια; Δε νομίζω...
Ολοκληρώνοντας θέλω να καταθέσω μία πρόταση. Να δοθεί το όνομα του Γιώργου Φούντα στο δρόμο που βρίσκεται το κινηματοθέατρο «Μελίνα Μερκούρη». Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει επανασύνδεση των δύο θρυλικών μορφών του Ελληνικού Κινηματογράφου. Ποτέ δεν είναι αργά... Ας προχωρήσει σ' αυτή τη πράξη μνήμης ο δήμαρχος και να είναι σίγουρος ότι θα τη δουν ο Γ. Φούντας και η Μελίνα από την κοσμική ταβέρνα ο «Παράδεισος»- όπου γυρίστηκε η «Στέλλα»- και θα ευχαριστηθεί η ψυχή τους!

www.notiamatia.gr