Ομιλία Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στη Βουλή
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Νομίζω ότι όσοι ακούσαμε πριν από λίγο το συνάδελφο κ. Γρηγοράκο, δεν μπορούμε να μην προσυπογράψουμε σε μεγάλο βαθμό και το προβληματισμό του και την αγωνία του.
Επίσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αν κάποια στιγμή ξεπερνούσαμε πολλά από αυτά που επαναλαμβάνουμε διαρκώς σ’ αυτήν την Αίθουσα ρίχνοντας ο ένας την ευθύνη στον άλλον και λέγαμε την αλήθεια, και η Αίθουσα του Κοινοβουλίου θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα, αλλά και η ποιότητα της πολιτικής ζωής πολύ διαφορετική. Και για μένα παραμένει ζητούμενο η αλήθεια και για το παρελθόν και για το παρόν και για το μέλλον.
Και η αλήθεια για μένα είναι ζητούμενο, γιατί σήμερα αυτό που υπάρχει ως υποψία είναι ότι πραγματικά η προσφυγή μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έγινε γιατί πιέστηκαν τα πράγματα σ’ αυτόν τον αφόρητο βαθμό, αλλά γιατί ενδεχομένως υπήρχε σχέδιο προσφυγής. Και αυτό φαίνεται από σειρά πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης, ιδιαίτερα το πρώτο εξάμηνο της πορείας της, διότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας εν μέσω της κρίσης ήταν γνωστή σε όλους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δόθηκαν κάλπικες υποσχέσεις στον ελληνικό λαό και ότι καλλιεργήθηκε ήδη από την ψήφιση του Προϋπολογισμού του 2009 -τον Απολογισμό του οποίου συζητάμε σήμερα- ένα κλίμα πρόωρης εκλογολογίας και ένα κλίμα μιας αφόρητης πίεσης που ασκείται και σήμερα και δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο.
Και θα συμφωνήσω με τον κ. Γρηγοράκο στο ότι οι εκλογές δεν είναι το ζητούμενο, στο ότι οι εκλογές δεν είναι πάντοτε η «δαμόκλειος σπάθη» για να κρατάς μία κυβερνητική πλειοψηφία σε συνοχή. Αυτό είναι λάθος! Πρέπει να το διαψεύσετε οριστικά αυτό το σενάριο.
Και αντί να προσπαθείτε να αποφύγετε τις ευθύνες σας, να πείτε πρώτα απ’ όλα την αλήθεια. Πού είμαστε; Έχουμε πιάσει τον πάτο του βαρελιού; Αυτό είναι το χειρότερο επίπεδο όλης αυτής της κρίσης που περνάμε σήμερα;
Διότι δεν έχουμε πείσει τον ελληνικό λαό ότι έχουμε πιάσει τον πάτο του βαρελιού, προκειμένου να υπάρξει ανάκαμψη. Δυστυχώς, κάθε μέρα και κάθε φορά που μιλάτε και λέτε ότι δεν θα υπάρξουν καινούργια μέτρα, έρχονται καινούργια μέτρα. Κάθε φορά που φέρνετε ένα σχέδιο νόμου, λέτε ότι τελείωσαν τα προβλήματα και δυστυχώς την επόμενη μέρα αρχίζετε τις διορθώσεις. Δυστυχώς, κάθε φορά που διαβεβαιώνετε τα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις, ότι έχει πάει σωστά και έχει ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της Τρόικας, την επόμενη ημέρα καλείστε πάλι να φέρετε επώδυνα μέτρα, με αποτέλεσμα να μην πείθεται πλέον κανένας.
Άρα, χρειάζεται να πείτε ποια είναι η αλήθεια. Αν μας πείτε ποια είναι η αλήθεια και ποιες είναι οι προοπτικές, τότε να καθίσουμε να συζητήσουμε στα πλαίσια συνεννόησης -όχι συγκυβέρνησης- ένα minimum consensus σε ορισμένα πράγματα που πρέπει να αλλάξουν σε αυτή τη χώρα.
Ένα από τα πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει σε αυτή τη χώρα είναι η διαδικασία κατάρτισης και ψήφισης του Προϋπολογισμού. Δεν μπορεί να ερχόμαστε εδώ και συνολικά να ψηφίζουμε ή να απορρίπτουμε τον Προϋπολογισμό. Ποτέ, μα ποτέ δεν έχει γίνει συζήτηση για τις δαπάνες ανά κωδικό του Προϋπολογισμού σε καμία Επιτροπή της Βουλής! Είμαστε το μόνο Κοινοβούλιο στον πλανήτη που δεν συζητά και δεν ψηφίζει τον Προϋπολογισμό άρθρο προς άρθρο, αλλά τον συζητάμε ως σύνολο νόμου. Αυτό μας καθιστά αναξιόπιστους ως σύνολο.
Στη συνέχεια έχουμε την εκτέλεση του Προϋπολογισμού. Έγιναν κάποια βήματα από τον Κανονισμό της Βουλής, που αναθεωρήθηκε πριν από μερικά χρόνια για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, αλλά καθημερινά έρχονται νομοσχέδια που προσθέτουν δαπάνες, γίνονται κυβερνητικές πράξεις που προσθέτουν δαπάνες, οι οποίες δεν αιτιολογούνται και δεν ενημερώνεται η Βουλή. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις ξεφεύγει η εκτέλεση του Προϋπολογισμού.
Έχουμε την παρακολούθηση των στοιχείων. Δεν είναι επαρκής η παρακολούθηση των στοιχείων. Δεν υπάρχει ανά υπηρεσία και ανά διεύθυνση Υπουργείου ένα σύστημα παρακολούθησης εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Υπάρχει και κάτι ακόμη: Ποτέ δεν βάζουμε στην παρακολούθηση της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού τη μισθολογική δαπάνη. Τη θεωρούμε αυτοτελές κεφάλαιο.
Βέβαια, υπάρχει το θέμα του απολογισμού. Διότι εδώ δεν συζητάμε περί απολογισμού. Δεν βλέπουμε πού ξέφυγαν ή πού δεν ξέφυγαν οι δαπάνες. Δεν βλέπουμε ποιες νομοθετικές πράξεις οδήγησαν στο να ξεφύγουν αυτές οι δαπάνες. Απλώς κάνουμε μια συνολική κριτική, ιδιαίτερα άδικη –θα έλεγα- για τη χρονιά του 2009, όταν καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καμία χώρα της ΟΝΕ δεν μπόρεσε να τηρήσει τα δεδομένα που είχε προβλέψει. Δεν μπορεί οι χώρες με ισχυρές οικονομίες να μπαίνουν σε ρυθμό ύφεσης της τάξεως του 6%, του 7% και του 8%, να μην τηρούν τον Προϋπολογισμό τους και γι’ αυτό να φταίει μόνο η ελληνική κυβέρνηση του 2009 ή μάλλον και οι δύο ελληνικές κυβερνήσεις του 2009!
Εγώ θα ήθελα να σας κάνω μία πρόταση, κύριε Υπουργέ, επειδή είναι σήμερα Μάρτιος και επειδή έχετε μπροστά σας να καταρτίσετε ένα καινούργιο Προϋπολογισμό. Καταρτήστε έναν Προϋπολογισμό από μηδενική βάση. Όταν λέμε «μηδενική βάση», εννοούμε να αλλάξετε το πλαίσιο κατάρτισης του Προϋπολογισμού, ώστε να ξέρετε ανά διεύθυνση ποιο είναι το μισθολογικό κόστος, ποιο είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα και ποιο είναι το όφελος για τον πολίτη. Επιτέλους, να αξιολογήσουμε αν χρειαζόμαστε όλο αυτό το δαιδαλώδες πλαίσιο της ελληνικής διοικητικής λειτουργίας ή μπορούμε να περικόψουμε πάρα πολλές απ’ αυτές τις λειτουργίες, να εξοικονομήσουμε χρήματα και δαπάνες για άλλες υπηρεσίες, που ενδεχομένως θα είναι πιο χρήσιμες!
Αν δεν ξεκινήσουμε σήμερα να κάνουμε Προϋπολογισμό από μηδενική βάση, δεν θα το κάνουμε ποτέ. Αν δεν το κάνουμε το 2011 για το 2012, δεν θα το κάνουμε ποτέ. Γιατί όταν θα έρθει να μας επιβληθεί να το κάνουμε, τότε θα έχετε πάλι μια ασφυκτική προθεσμία να τηρήσετε. Όπως τις ασφυκτικές προθεσμίες που σήμερα προσπαθείτε να καλύψετε και φέρνετε νομοσχέδια-σκούπα, με τα οποία τελικά ζητάτε μια εξουσιοδότηση για το μέλλον, όπως κάνατε για τα κλειστά επαγγέλματα.
Νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα πρέπει, συζητώντας αυτόν τον απολογισμό και όχι αναζητώντας μόνο τις ευθύνες, να καταδικάσουμε ένα πράγμα: τη λογική του ψεύδους. Να καταδικάσουμε τη λογική των ψεύτικων στοιχείων και των ψεύτικων προϋπολογισμών. Να καταδικάσουμε τη λογική που μας έχει φέρει να ψηφίζουμε κάθε χρόνο ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
Δεν έχει υπάρξει ποτέ στην δικιά μου προσωπική ιστορία ένας Προϋπολογισμός που ψηφίστηκε σ’ αυτή την Αίθουσα και ο οποίος να εκτελέστηκε και για τον οποίο να έχουμε έναν σοβαρό απολογισμό. (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω.
Κύριε Υπουργέ, εγώ αντιλαμβάνομαι την πίεση στην οποία είστε. Το Μνημόνιο δεν σας βγαίνει. Η πίεση είναι μεγάλη, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, τα έσοδα υστερούν, η οικονομία είναι σε καχεξία, οι πολίτες υποφέρουν και υπάρχει αποσυσπείρωση της κομματικής σας, αλλά και της κοινοβουλευτικής σας βάσης. Γι’ αυτό προχωρήστε ένα βήμα παραπάνω. Αντί να τρέχετε πίσω από τις εξελίξεις, προσπαθήστε τουλάχιστον για μία φορά να είσαστε προμηθείς και όχι επιμηθείς.
Γιατί εάν συνεχίσετε να είστε επιμηθείς, τότε θα δικαιολογηθούν όλοι αυτοί που σήμερα σκέπτονται ότι υπήρχε ένα πονηρό σχέδιο για την προσφυγή της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, με τον τρόπο με τον οποίο σήμερα την βιώνουμε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Βαρβιτσιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου