Πηγή: http://www.vimaonline.gr/default.asp?pid=20&ct=6&artid=2584
![]()
Λένε πως ο δημοσιογράφος πρέπει να στέκεται απέναντι στην εξουσία. Αν, όμως, κρατήσουμε αυτό το θέσφατο, άκριτα κι αόριστα δυσκολευόμαστε θαρρώ να ξεχωρίσουμε την «ήρα από το στάρι». Ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης για παράδειγμα είναι ένας πολιτικός που δεν στέκεσαι «απέναντι του», έτσι άκριτα γιατί τάχα το επιβάλει ο δημοσιογραφικός λαϊκισμός.
Στα 25 χρόνια που μετρά η γνωριμία μου μαζί του και μια φιλία συνειδητή έχω συμφωνήσει ή διαφωνήσει με απόψεις του, οι οποίες όμως ήταν υπαρκτές και τεκμηριωμένες. Πέρασε νεαρός ακόμη από το δύσκολο πόστο του υφυπουργού εξωτερικών και δεν φοβήθηκε να τσαλακωθεί στον «άγνωστο πόλεμο» της Αυτοδιοίκησης, βγαίνοντας ουσιαστικά κερδισμένος από την υποψηφιότητα του στο δήμο Γλυφάδας. Όπως δε φοβάται να καταθέσει, ως έμπειρος πλέον κοινοβουλευτικός, την άποψή του, έστω και κόντρα στο χείμαρο της πεπατημένης. Μιλώντας σήμερα στο Vimaonline καλεί το πολιτικό σύστημα να ξεφύγει, ενόψει της κρίσης, από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να καταφύγει στην Εθνική συνεννόηση.
Κύριε Βαρβιτσιώτη διάγουμε μια περίοδο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης αλλά και – μου δίνεται η εντύπωση – πολιτικής αστάθειας και ασάφειας. Πιστεύετε ότι το πολιτικό σύστημα με τις λίγο ως πολύ σπασμωδικές κινήσεις των τελευταίων ημερών απαντά στα ζητούμενα της κρίσης αυτής;
Συμφωνώ στο ότι μετά τη χρεοκοπία της δανειοδοτούμενης παρασιτικής οικονομίας, ζούμε τη βαθύτατη κρίση του πολιτικού μας συστήματος. Θεωρώ πια ξεκάθαρα ότι ζούμε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν ο σοσιαλιστικός λαϊκισμός που ξεκίνησε από το «EOK και NATO» το ίδιο συνδικάτο, πήγε στις αποπυρηνικοποιημένες ζώνες, ενοχοποίησε το κέρδος, διόγκωσε την έννοια του κράτους έναντι της ευθύνης του ιδιώτη , δέχθηκε ότι λεφτά υπάρχουν, και σήμερα θεώρει ότι όλοι έχουν υποχρέωση να δανείζουν την Ελλάδα. Παράλληλα η χώρα μας έζησε τον υπέρμετρο καταναλωτισμό, που βασίστηκε στον δανεισμό, βίωσε την αναξιοκρατία και τον επεκτατικό κρατισμό. Όλα αυτά όμως έλαβαν ένα οδυνηρό τέλος. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο οφείλoυμε να κάνουμε την υπέρβαση και να απαντήσουμε στα ζητούμενα του τόπου με σύνεση, υπευθυνότητα και ρεαλισμό. Ξέρετε κ. Βασιλακόπουλε σε αυτές τις ημέρες είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε από τις φωνές του λαϊκισμού και να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις που δεν κοστίζουν σε κανέναν. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν.
Γιατί φθάσαμε από την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας στην συγκυβέρνηση των δυο αντιπάλων και σπαρασσομένων κατά καιρούς τάσεων εντός του ΠΑΣΟΚ; Ήταν για εσάς λύση η κυβέρνηση συνεργασίας;
Ο κύριος Παπανδρέου αποδείχθηκε κατώτερος των ιστορικών του ευθυνών και προτίμησε αντί να διασώσει τη χώρα να διασώσει το κόμμα του. Δυστυχώς, η συναίνεση για το κυβερνών κόμμα αποτελεί ένα επικοινωνιακό τρικ με μικροπολιτικά κριτήρια. Μέσα από τη συναίνεση αναζητά συνυπεύθυνους στα λάθη της και παράταση στην παραμονή της στην εξουσία. Όταν όμως η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη χρεωκοπία δεν υπάρχουν χρώματα κομμάτων, ιδεολογικές αγκυλώσεις και άλλου είδους περιορισμοί αλλά μόνο ένα ζητούμενο, πως ενωμένοι και ισχυρότεροι θα σώσουμε τη χώρα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από επαναδιαπραγμάτευση και αλλαγή πολίτικης. Οι περισσότεροι φόροι δεν λύνουν το πρόβλημα. Οφείλουμε να περιορίσουμε δραστικά τις δαπάνες του δημοσίου και να του αλλάξουμε τρόπο λειτουργίας. Κάτι τέτοιο υποσχεθήκαμε και το 2004 και δυστυχώς δεν το τολμήσαμε αρκετά. Αν σε αυτόν τον στόχο συμβάλλει μία κυβέρνηση συνεργασίας καλώς να έρθει.
Βλέπετε ή ζητάτε εκλογές; Η ηγεσία της ΝΔ, κατά την άποψη μεγάλου κομματιού της κοινωνίας το έκανε καθυστερημένα. Αν ισχύει το ότι μια επικίνδυνη κυβέρνηση διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου γιατί η ΝΔ ενώ ευαγγελίζεται τις λύσεις στην κρίση δεν διατύπωνε, μέχρι πρότινος, ξεκάθαρα την αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης και κυβερνητικής πολιτικής;
Οι εκλογές δεν ζητούνται για επικοινωνιακούς λόγους αλλά για μία ουσιαστική αλλαγή πλεύσης στη διακυβέρνηση της χώρας. Η κυβέρνηση αυτή έχει αναλώσει το πολιτικό της κεφάλαιο, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και οι εκλογές είναι πλέον μονόδρομος. Ο πρωθυπουργός μετά τις παλινωδίες που υπέπεσε στους χειρισμούς μιας ιστορικής συνεννόησης των δύο μεγάλων κομμάτων έθεσε μόνος του το αίτημα των εκλογών.
Ένας χρόνος μνημόνιο. Που πάμε κ. Βαρβιτσιώτη και στη λογική πως η κοινωνία ολοένα και φτωχοποιείται σε ποιον μπορεί να επενδύσουν οι πολίτες μια ελπίδα ανάταξης;
Το μνημόνιο απέτυχε. Δεν πέτυχε το βασικό του στόχο που ήταν η επανένταξη στις αγορές. Σήμερα η Ελλάδα έχει επιπλέον δανειακές ανάγκες γιατί κανένας μα κανένας από τους στόχους που τέθηκαν δεν επετεύχθη. Σ αυτή τη πραγματικότητα η ελπίδα είναι δύσκολο να έρθει. Χρειάζεται υπέρβαση, πολύ γρήγορους ρυθμούς και σαφές πλάνο, δυστυχώς ούτε η Ευρώπη βοηθάει σ αυτό αφού ούτε από εκεί έχουμε μια σαφή πολιτική κατεύθυνση. Αλλά σίγουρα εμείς πρέπει να διαμορφώσουμε την δική μας. Η διαπραγμάτευση για το δεύτερο μνημόνιο δεν πρέπει να αφεθεί μόνο στα χεριά της αποτυχημένης κυβέρνησης Παπανδρέου. Πρέπει να δημιουργηθεί κοινή ομάδα διαπραγμάτευσης από όλα τα κόμματα που είναι διατεθειμένα να βοηθήσουν μια τέτοια προοπτική. Αν κάποιοι δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια προσπάθεια θα κριθούν από τον λαό. Νομίζω ότι οι πολιτικές δυνάμεις, που αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών μπορούν πέρα από κομματικές ταυτότητες και στενούς διαχωρισμούς, να προχωρήσουν άμεσα σε πολιτικά και θεσμικά άλματα επανάκτησης της αξιοπιστίας τους απέναντι στην κοινωνία. Η απάντηση δεν σηκώνει ιδεολογικές αναζητήσεις ή επιλογές, αλλά σχέδιο επιβίωσης.
Η εγκληματικότητα, η ανεργία, τα ακραία φαινόμενα αντίδρασης των πολιτών έχουν φουντώσει εξ’ αιτίας της κρίσης. Ένας από τους πυρήνες του ζητήματος είναι, ως φαίνεται, το μεταναστευτικό. Ποια η θέση σας και με δεδομένο ότι έχετε χρηματίσει υφυπουργός εξωτερικών;
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα υφίσταται τις ισχυρότερες πιέσεις από λαθρομετανάστες στην Ευρώπη. Δεχόμαστε κάθε χρόνο πάνω από 100 χιλιάδες λαθρομετανάστες ενώ άλλες χώρες δεν έχουν ούτε πάνω από εκατό. Σ’ αυτή την προσπάθεια πρέπει να καταβάλλουμε μεγάλες δυνάμεις και ισχυρή αποφασιστικότητα. Δεν μπορεί να έχει εξαγγελθεί το τείχος στον Έβρο 6 μήνες και να μην έχει ακόμα υλοποιηθεί. Δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε με μεγίστη ανεκτικότητα όπως στην Υπατία. Δεν μπορεί να δημιουργούνται κέντρα υποδοχής μεταναστών στα προάστια όπως στο Ελληνικό. Δεν μπορεί να είναι ακόμα σε ισχύ το ευνοϊκό περιβάλλον νομιμοποίησης μεταναστών. Σε αυτό το πλαίσιο η ΝΔ έχει θέσει τη μεταναστευτική πολιτική ως μία από τις προτεραιότητες για την επόμενη ημέρα. Μην ξεχνάτε ότι η αλλαγή του νόμου 3838/10 αποτέλεσε ένα βασικό όρο εκ μέρους της ΝΔ στη συνεργασία των δύο κομμάτων.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο κατακερματισμός των πολιτικών χώρων είναι αποτέλεσμα παθογένειας. Η ΝΔ έχει νιώσει στο πετσί της αυτόν τον κατακερματισμό με την δημιουργία της Δημοκρατικής Συμμαχίας, εκ μέρους της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Εσείς πως τοποθετείστε σε αυτό;
Η κρίση που βιώνουμε ως χώρα έχει ακουμπήσει και τα κόμματα. Παρόλα αυτά τα κόμματα αποτελούν τους ισχυρούς θεσμούς της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας και δεν πρέπει να τα απαξιώνουμε. Χρειάζεται όμως μία ριζική μετεξέλιξη των κομμάτων. Χωρίς ανοικτά, πραγματικά δημοκρατικά, αποκεντρωμένα και αξιοκρατικά κόμματα, δεν μπορεί να λειτουργήσει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, κόμματα που έχουν μια ριζικά διαφορετική αντίληψη για τη σχέση τους με την κοινωνία, που μπορούν να εκφράσουν μια πολύπλοκη και αντιφατική κοινωνία. Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους κομματικούς μηχανισμούς ούτε για την κατανομή των κομματικών αξιωμάτων. Ενδιαφέρεται για την καθαρότητα, την ειλικρίνεια, την πρωτοτυπία και την υπευθυνότητα των συγκεκριμένων προγραμματικών προτάσεων κάθε κόμματος. Όσο για την κυρία Μπακογιάννη κριτής των πολιτικών της κινήσεων θα είναι ο λαός.
Είστε πλέον ένας άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης, δίνοντας μάχες για τα προβλήματα της Γλυφάδας. Θα ήθελα να μου πείτε αν 10 μήνες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας σας για το δήμο της πόλης σας νιώθετε να οδηγεί κάπου αυτό το τολμηρό βήμα. Πως αξιολογείτε τους πρώτους μήνες της θητείας Κόκκορη;
Η απόφαση μου να ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση ήταν μία πρόθεση να έρθω πιο κοντά στους συμπολίτες μου, να ακούσω τα προβλήματα τους και να προσφέρω με όλες μου τις δυνάμεις ώστε η Γλυφάδα να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο και ανθρώπινο προάστιο. Αισθάνομαι δικαιωμένος για την απόφαση μου αυτή . Ο νέος δήμαρχος παρότι νωρίς για να κριθεί έδειξε από την πρώτη στιγμή της θητείας του ότι κουβαλάει τις νοσηρές νοοτροπίες του παρελθόντος. Χειρίζεται τις υπηρεσίες του δήμου ως ένα λάφυρο που κατέκτησε και μπορεί να το μοιράζεται με τους κομματικούς του φίλους. Λυπάμαι που το λέω αλλά η Γλυφάδα οπισθοδρομεί, μένει στάσιμη.
Θα ήθελα την θέση σας για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού...
Στο ζήτημα του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού αποδείχθηκε η προχειρότητα και η επικοινωνιακή κενότητα που διαχειρίζεται η κυβέρνηση όλες τις μεγάλες επενδύσεις στη χώρα. Αρχικά ακούγαμε τις διαβεβαιώσεις για το επενδυτικό ενδιαφέρον του Κατάρ, στη συνέχεια είδαμε τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ασεμπίγιο και τέλος την απόφαση Παπουτσή για κέντρα μεταναστών στο Ελληνικό. Εγώ εμμένω στην άποψη ότι η εξαιρετική θέση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού μέσα στα όρια της πόλης και η έκτασή του το καθιστούν μοναδικό στοιχείο για την πολεοδομική ανάπτυξη και την αναγέννηση της. Δεν είμαστε ενάντια στην πολεοδόμηση του Πάρκου, αλλά θέλουμε να γίνει με σεβασμό στις ανάγκες των γύρω δήμων. Είμαστε ενάντια σε καζίνο, μεγάλα εμπορικά κέντρα και άκρατη δόμηση που θα επιβαρύνουν και θα σκοτώσουν την δραστηριότητα σ όλες τις γύρω περιοχές αντί να τις αναπτύξουν. Το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοντέλο ανάπλασης μεγάλης κλίμακας με κέντρο το πράσινο, όπου θα συνδυάζεται η αναψυχή, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός. Ας μη χαθεί αυτή η ευκαιρία.
Στα 25 χρόνια που μετρά η γνωριμία μου μαζί του και μια φιλία συνειδητή έχω συμφωνήσει ή διαφωνήσει με απόψεις του, οι οποίες όμως ήταν υπαρκτές και τεκμηριωμένες. Πέρασε νεαρός ακόμη από το δύσκολο πόστο του υφυπουργού εξωτερικών και δεν φοβήθηκε να τσαλακωθεί στον «άγνωστο πόλεμο» της Αυτοδιοίκησης, βγαίνοντας ουσιαστικά κερδισμένος από την υποψηφιότητα του στο δήμο Γλυφάδας. Όπως δε φοβάται να καταθέσει, ως έμπειρος πλέον κοινοβουλευτικός, την άποψή του, έστω και κόντρα στο χείμαρο της πεπατημένης. Μιλώντας σήμερα στο Vimaonline καλεί το πολιτικό σύστημα να ξεφύγει, ενόψει της κρίσης, από αγκυλώσεις του παρελθόντος και να καταφύγει στην Εθνική συνεννόηση.
Κύριε Βαρβιτσιώτη διάγουμε μια περίοδο οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης αλλά και – μου δίνεται η εντύπωση – πολιτικής αστάθειας και ασάφειας. Πιστεύετε ότι το πολιτικό σύστημα με τις λίγο ως πολύ σπασμωδικές κινήσεις των τελευταίων ημερών απαντά στα ζητούμενα της κρίσης αυτής;
Συμφωνώ στο ότι μετά τη χρεοκοπία της δανειοδοτούμενης παρασιτικής οικονομίας, ζούμε τη βαθύτατη κρίση του πολιτικού μας συστήματος. Θεωρώ πια ξεκάθαρα ότι ζούμε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν ο σοσιαλιστικός λαϊκισμός που ξεκίνησε από το «EOK και NATO» το ίδιο συνδικάτο, πήγε στις αποπυρηνικοποιημένες ζώνες, ενοχοποίησε το κέρδος, διόγκωσε την έννοια του κράτους έναντι της ευθύνης του ιδιώτη , δέχθηκε ότι λεφτά υπάρχουν, και σήμερα θεώρει ότι όλοι έχουν υποχρέωση να δανείζουν την Ελλάδα. Παράλληλα η χώρα μας έζησε τον υπέρμετρο καταναλωτισμό, που βασίστηκε στον δανεισμό, βίωσε την αναξιοκρατία και τον επεκτατικό κρατισμό. Όλα αυτά όμως έλαβαν ένα οδυνηρό τέλος. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο οφείλoυμε να κάνουμε την υπέρβαση και να απαντήσουμε στα ζητούμενα του τόπου με σύνεση, υπευθυνότητα και ρεαλισμό. Ξέρετε κ. Βασιλακόπουλε σε αυτές τις ημέρες είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε από τις φωνές του λαϊκισμού και να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν εύκολες λύσεις που δεν κοστίζουν σε κανέναν. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχουν.
Γιατί φθάσαμε από την κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας στην συγκυβέρνηση των δυο αντιπάλων και σπαρασσομένων κατά καιρούς τάσεων εντός του ΠΑΣΟΚ; Ήταν για εσάς λύση η κυβέρνηση συνεργασίας;
Ο κύριος Παπανδρέου αποδείχθηκε κατώτερος των ιστορικών του ευθυνών και προτίμησε αντί να διασώσει τη χώρα να διασώσει το κόμμα του. Δυστυχώς, η συναίνεση για το κυβερνών κόμμα αποτελεί ένα επικοινωνιακό τρικ με μικροπολιτικά κριτήρια. Μέσα από τη συναίνεση αναζητά συνυπεύθυνους στα λάθη της και παράταση στην παραμονή της στην εξουσία. Όταν όμως η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη χρεωκοπία δεν υπάρχουν χρώματα κομμάτων, ιδεολογικές αγκυλώσεις και άλλου είδους περιορισμοί αλλά μόνο ένα ζητούμενο, πως ενωμένοι και ισχυρότεροι θα σώσουμε τη χώρα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από επαναδιαπραγμάτευση και αλλαγή πολίτικης. Οι περισσότεροι φόροι δεν λύνουν το πρόβλημα. Οφείλουμε να περιορίσουμε δραστικά τις δαπάνες του δημοσίου και να του αλλάξουμε τρόπο λειτουργίας. Κάτι τέτοιο υποσχεθήκαμε και το 2004 και δυστυχώς δεν το τολμήσαμε αρκετά. Αν σε αυτόν τον στόχο συμβάλλει μία κυβέρνηση συνεργασίας καλώς να έρθει.
Βλέπετε ή ζητάτε εκλογές; Η ηγεσία της ΝΔ, κατά την άποψη μεγάλου κομματιού της κοινωνίας το έκανε καθυστερημένα. Αν ισχύει το ότι μια επικίνδυνη κυβέρνηση διαχειρίζεται τις τύχες του τόπου γιατί η ΝΔ ενώ ευαγγελίζεται τις λύσεις στην κρίση δεν διατύπωνε, μέχρι πρότινος, ξεκάθαρα την αναντιστοιχία λαϊκής βούλησης και κυβερνητικής πολιτικής;
Οι εκλογές δεν ζητούνται για επικοινωνιακούς λόγους αλλά για μία ουσιαστική αλλαγή πλεύσης στη διακυβέρνηση της χώρας. Η κυβέρνηση αυτή έχει αναλώσει το πολιτικό της κεφάλαιο, έχει χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και οι εκλογές είναι πλέον μονόδρομος. Ο πρωθυπουργός μετά τις παλινωδίες που υπέπεσε στους χειρισμούς μιας ιστορικής συνεννόησης των δύο μεγάλων κομμάτων έθεσε μόνος του το αίτημα των εκλογών.
Ένας χρόνος μνημόνιο. Που πάμε κ. Βαρβιτσιώτη και στη λογική πως η κοινωνία ολοένα και φτωχοποιείται σε ποιον μπορεί να επενδύσουν οι πολίτες μια ελπίδα ανάταξης;
Το μνημόνιο απέτυχε. Δεν πέτυχε το βασικό του στόχο που ήταν η επανένταξη στις αγορές. Σήμερα η Ελλάδα έχει επιπλέον δανειακές ανάγκες γιατί κανένας μα κανένας από τους στόχους που τέθηκαν δεν επετεύχθη. Σ αυτή τη πραγματικότητα η ελπίδα είναι δύσκολο να έρθει. Χρειάζεται υπέρβαση, πολύ γρήγορους ρυθμούς και σαφές πλάνο, δυστυχώς ούτε η Ευρώπη βοηθάει σ αυτό αφού ούτε από εκεί έχουμε μια σαφή πολιτική κατεύθυνση. Αλλά σίγουρα εμείς πρέπει να διαμορφώσουμε την δική μας. Η διαπραγμάτευση για το δεύτερο μνημόνιο δεν πρέπει να αφεθεί μόνο στα χεριά της αποτυχημένης κυβέρνησης Παπανδρέου. Πρέπει να δημιουργηθεί κοινή ομάδα διαπραγμάτευσης από όλα τα κόμματα που είναι διατεθειμένα να βοηθήσουν μια τέτοια προοπτική. Αν κάποιοι δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια προσπάθεια θα κριθούν από τον λαό. Νομίζω ότι οι πολιτικές δυνάμεις, που αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των στιγμών μπορούν πέρα από κομματικές ταυτότητες και στενούς διαχωρισμούς, να προχωρήσουν άμεσα σε πολιτικά και θεσμικά άλματα επανάκτησης της αξιοπιστίας τους απέναντι στην κοινωνία. Η απάντηση δεν σηκώνει ιδεολογικές αναζητήσεις ή επιλογές, αλλά σχέδιο επιβίωσης.
Η εγκληματικότητα, η ανεργία, τα ακραία φαινόμενα αντίδρασης των πολιτών έχουν φουντώσει εξ’ αιτίας της κρίσης. Ένας από τους πυρήνες του ζητήματος είναι, ως φαίνεται, το μεταναστευτικό. Ποια η θέση σας και με δεδομένο ότι έχετε χρηματίσει υφυπουργός εξωτερικών;
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα υφίσταται τις ισχυρότερες πιέσεις από λαθρομετανάστες στην Ευρώπη. Δεχόμαστε κάθε χρόνο πάνω από 100 χιλιάδες λαθρομετανάστες ενώ άλλες χώρες δεν έχουν ούτε πάνω από εκατό. Σ’ αυτή την προσπάθεια πρέπει να καταβάλλουμε μεγάλες δυνάμεις και ισχυρή αποφασιστικότητα. Δεν μπορεί να έχει εξαγγελθεί το τείχος στον Έβρο 6 μήνες και να μην έχει ακόμα υλοποιηθεί. Δεν μπορεί να συμπεριφερόμαστε με μεγίστη ανεκτικότητα όπως στην Υπατία. Δεν μπορεί να δημιουργούνται κέντρα υποδοχής μεταναστών στα προάστια όπως στο Ελληνικό. Δεν μπορεί να είναι ακόμα σε ισχύ το ευνοϊκό περιβάλλον νομιμοποίησης μεταναστών. Σε αυτό το πλαίσιο η ΝΔ έχει θέσει τη μεταναστευτική πολιτική ως μία από τις προτεραιότητες για την επόμενη ημέρα. Μην ξεχνάτε ότι η αλλαγή του νόμου 3838/10 αποτέλεσε ένα βασικό όρο εκ μέρους της ΝΔ στη συνεργασία των δύο κομμάτων.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως ο κατακερματισμός των πολιτικών χώρων είναι αποτέλεσμα παθογένειας. Η ΝΔ έχει νιώσει στο πετσί της αυτόν τον κατακερματισμό με την δημιουργία της Δημοκρατικής Συμμαχίας, εκ μέρους της κ. Ντόρας Μπακογιάννη. Εσείς πως τοποθετείστε σε αυτό;
Η κρίση που βιώνουμε ως χώρα έχει ακουμπήσει και τα κόμματα. Παρόλα αυτά τα κόμματα αποτελούν τους ισχυρούς θεσμούς της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας και δεν πρέπει να τα απαξιώνουμε. Χρειάζεται όμως μία ριζική μετεξέλιξη των κομμάτων. Χωρίς ανοικτά, πραγματικά δημοκρατικά, αποκεντρωμένα και αξιοκρατικά κόμματα, δεν μπορεί να λειτουργήσει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, κόμματα που έχουν μια ριζικά διαφορετική αντίληψη για τη σχέση τους με την κοινωνία, που μπορούν να εκφράσουν μια πολύπλοκη και αντιφατική κοινωνία. Η κοινωνία δεν ενδιαφέρεται ούτε για τους κομματικούς μηχανισμούς ούτε για την κατανομή των κομματικών αξιωμάτων. Ενδιαφέρεται για την καθαρότητα, την ειλικρίνεια, την πρωτοτυπία και την υπευθυνότητα των συγκεκριμένων προγραμματικών προτάσεων κάθε κόμματος. Όσο για την κυρία Μπακογιάννη κριτής των πολιτικών της κινήσεων θα είναι ο λαός.
Είστε πλέον ένας άνθρωπος της Αυτοδιοίκησης, δίνοντας μάχες για τα προβλήματα της Γλυφάδας. Θα ήθελα να μου πείτε αν 10 μήνες μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας σας για το δήμο της πόλης σας νιώθετε να οδηγεί κάπου αυτό το τολμηρό βήμα. Πως αξιολογείτε τους πρώτους μήνες της θητείας Κόκκορη;
Η απόφαση μου να ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση ήταν μία πρόθεση να έρθω πιο κοντά στους συμπολίτες μου, να ακούσω τα προβλήματα τους και να προσφέρω με όλες μου τις δυνάμεις ώστε η Γλυφάδα να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο και ανθρώπινο προάστιο. Αισθάνομαι δικαιωμένος για την απόφαση μου αυτή . Ο νέος δήμαρχος παρότι νωρίς για να κριθεί έδειξε από την πρώτη στιγμή της θητείας του ότι κουβαλάει τις νοσηρές νοοτροπίες του παρελθόντος. Χειρίζεται τις υπηρεσίες του δήμου ως ένα λάφυρο που κατέκτησε και μπορεί να το μοιράζεται με τους κομματικούς του φίλους. Λυπάμαι που το λέω αλλά η Γλυφάδα οπισθοδρομεί, μένει στάσιμη.
Θα ήθελα την θέση σας για την αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού...
Στο ζήτημα του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού αποδείχθηκε η προχειρότητα και η επικοινωνιακή κενότητα που διαχειρίζεται η κυβέρνηση όλες τις μεγάλες επενδύσεις στη χώρα. Αρχικά ακούγαμε τις διαβεβαιώσεις για το επενδυτικό ενδιαφέρον του Κατάρ, στη συνέχεια είδαμε τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ασεμπίγιο και τέλος την απόφαση Παπουτσή για κέντρα μεταναστών στο Ελληνικό. Εγώ εμμένω στην άποψη ότι η εξαιρετική θέση του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού μέσα στα όρια της πόλης και η έκτασή του το καθιστούν μοναδικό στοιχείο για την πολεοδομική ανάπτυξη και την αναγέννηση της. Δεν είμαστε ενάντια στην πολεοδόμηση του Πάρκου, αλλά θέλουμε να γίνει με σεβασμό στις ανάγκες των γύρω δήμων. Είμαστε ενάντια σε καζίνο, μεγάλα εμπορικά κέντρα και άκρατη δόμηση που θα επιβαρύνουν και θα σκοτώσουν την δραστηριότητα σ όλες τις γύρω περιοχές αντί να τις αναπτύξουν. Το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού, μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μοντέλο ανάπλασης μεγάλης κλίμακας με κέντρο το πράσινο, όπου θα συνδυάζεται η αναψυχή, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός. Ας μη χαθεί αυτή η ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου