Οι εκβιασμοί έρχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Υπάρχει εκβιασμός στην κοινή γνώμη και απέναντι στη Βουλή, ένας διαρκής εκβιασμός που γίνεται από την Κυβέρνηση εδώ και ενάμισι χρόνο «Ή ψηφίζετε ή χρεοκοπούμε». Αυτός είναι ένας ατελέσφορος εκβιασμός και έχει μετατρέψει αυτό που ήταν το όραμα των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ και των ανθρώπων που ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ, το open-gov, την ανοικτή διακυβέρνηση σε blackmail-gov, σε διακυβέρνηση εκβιασμών.
Γιατί φτάσαμε σήμερα υπό αυτές τις συνθήκες να συζητάμε το Μεσοπρόθεσμο; Δεν φταίει η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, που επί τρεις μήνες δεν έκανε ανοικτά αυτή τη συζήτηση για να καταλήξουμε συναινετικά σε αυτή την πρόταση; Δεν φταίει το γεγονός ότι κατεβάσανε οι Υπουργοί τα μολύβια, μπήκαν σε λευκή απεργία, δεν πήραν κανένα από τα μέτρα που έπρεπε, εμπιστευτήκανε τον αποτυχόντα κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος κάθε φορά που μιλούσε διαψευδόταν την επόμενη μέρα και φτάσαμε σήμερα εδώ; Δεν έχασαν όλες τις ευκαιρίες διαπραγμάτευσης; Δεν έχασαν όλες τις ευκαιρίες σύνθεσης απόψεων και συναίνεσης;
Κι αν σήμερα ερχόμαστε να ψηφίσουμε και να συζητήσουμε υπό το καθεστώς δεκάδων χιλιάδων αστυνομικών να προστατεύουν τη δίοδο εισόδου στη Βουλή, μέσα από δρόμους και παραδρόμους, και αν έχουμε φτάσει στο γεγονός να χρειάζεται μια διαρκής κινητοποίηση απίστευτων δυνάμεων για να μπορέσουμε να συνεδριάσουμε, φανταστείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σεπτέμβριο, όταν θα συζητάμε το Μνημόνιο ΙΙ, πώς θα συνεδριάσουμε τότε; Πάλι δεν θα έρθει το εκβιαστικό δίλλημα, ο εκβιασμός που ετέθη πέρυσι του «Ή ψηφίζετε ή χρεοκοπούμε», που τίθεται σήμερα πάλι; Και τότε ποια θα είναι η στάση σας;
Όλοι όσοι είχαν το θάρρος της γνώμης τους να πούνε ότι διαφωνούν με τις ρυθμίσεις, αλλά ψηφίζουν υπό το βάρος αυτού του εκβιαστικού διλλήματος, του ότι δεν θα αφήσουν τη χώρα να πάει σε χρεοκοπία, τι θα πούνε το Σεπτέμβριο, που θα έχουμε δύο μήνες μπροστά μας να επεξεργαστούμε λύσεις και αλλαγές απέναντι σε ένα άδικο και πάνω από όλα αναποτελεσματικό πρόγραμμα; Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι είναι άδικο, το πρόβλημα είναι ότι δεν βγάζει πουθενά. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αν εφαρμοστεί στην ολότητά του, στους χρόνους στους οποίους περιγράφει, δεν πρόκειται να φέρει το αποτέλεσμα το οποίο προσδοκά, όπως δεν έφερε και το προηγούμενο. Γιατί, όπως σωστά επισήμανε ο Αντώνης Σαμαράς εχθές, ούτε ένα νούμερο από αυτά τα οποία εμπεριέχοντο στο Μνημόνιο Ι δεν επετεύχθη. Γιατί, λοιπόν, θα επιτευχθεί στο Μνημόνιο ΙΙ; Και όσοι κόπτεστε και νομίζω ότι όλοι οι συνάδελφοι αγωνιούν για τη νέα αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, πιστεύετε ότι με τις εικόνες που σήμερα μεταδίδουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον πλανήτη, θα έχουμε τουριστική άνοδο φέτος; Θα μπορέσει τουρίστας να έρθει, να πάρει την οικογένειά του και να επισκεφτεί αυτή την ωραία Ελλάδα; Ή ότι ακόμα και το μόνο σημαντικό πλεονέκτημα που κατακτήσαμε από την αναστάτωση στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, θα το χάσουμε κάτω από τη δύνη όλων αυτών των τρομερών γεγονότων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θεωρώ ότι υπάρχει ακόμη ένα παράθυρο ευκαιρίας και αυτό το παράθυρο ευκαιρίας είναι πραγματικά να διαμορφώσουμε από κοινού οι δυνάμεις που έχουν δύναμη και αποφασιστικότητα για το μέλλον του τόπου την πρότασή μας για το Μνημόνιο ΙΙ. Γιατί σε αυτό το «Μεσοπρόθεσμο Βενιζέλου» δεν υπήρξε ούτε η διάθεση, ούτε ο χρόνος, ούτε η ανάγκη σύνθεσης από την πλευρά της Κυβέρνησης, όπως δεν υπήρξε και στο Μνημόνιο Ι.
Αλλά έχουμε μπροστά μας μια κρίσιμη διαπραγμάτευση και αν δεν αναλάβετε εσείς, που έχετε την πρωτοβουλία, να δημιουργήσετε προϋποθέσεις συνθετικής πρότασης που θα δεσμεύει τη χώρα, το πολιτικό σύστημα και πάνω απ’ όλα θα δίνει στον κόσμο πραγματικά μία προοπτική και θα δείχνει ένα φως στην άκρη του τούνελ, αν δεν το καταφέρετε αυτό, τότε πραγματικά θα οδηγηθούμε σε απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις. Δεν θα χρειάζονται μόνο δέκα και δεκαπέντε χιλιάδες αστυνομικοί να φυλάνε το κτίριο του Κοινοβουλίου, θα χρειάζονται πολλοί περισσότεροι και τότε ίσως επιβεβαιωθούν και οι προβλέψεις των πιο πεσιμιστών σε αυτή την Αίθουσα και ίσως πιο εμπείρων εμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ καταψηφίζω το Μεσοπρόθεσμο ως αναποτελεσματικό. Είμαι, όμως, διατεθειμένος και εγώ και η Νέα Δημοκρατία και όλοι μας, νομίζω, που αγωνιούμε για το μέλλον του τόπου να συζητήσουμε ανοιχτά, σοβαρά, αποτελεσματικά, σε μία κοινή πρόταση για το Μνημόνιο ΙΙ που θα δεσμεύει τις επόμενες γενιές, αλλά που προσδοκούμε να φέρει και την ελπίδα στις επόμενες γενιές, γιατί χωρίς ελπίδα ο τόπος θα πεθαίνει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου