Ολοκληρώθηκε η δράση με την συμμετοχή της ΟΝΝΕΔ για τον καθαρισμό του βυθού του Π.Φαλήρου με αφορμή την παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

 Αθήνα , 5 Ιουνίου 2011

Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, η Οργάνωση Νέων της Νέας Δημοκρατίας σε συνεργασία με το Τομέα Περιβάλλοντος της Νέας Δημοκρατίας και τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Υδροναύτες» προχώρησε στον καθαρισμό του βυθού της περιοχής του Παλαιού Φαλήρου.

Σε μια χώρα όπου περιβάλλεται σχεδόν ολοκληρωτικά από το θαλάσσιο στοιχείο, θεωρούμε αναγκαία και μία από  τις βασικές προτεραιότητες της Πολιτείας την Προστασία και τη Διαχείριση του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος με τη δέουσα σοβαρότητα, καθώς πέρα από τις περιβαλλοντικές διαστάσεις του ζητήματος, είναι ευρεία και θεμελιώδης η οικονομική εξάρτηση της Πατρίδας μας από δραστηριότητες που βασίζονται σ’ αυτό. Ο ελληνικός θαλάσσιος πλούτος αποτελεί χώρο που μπορεί να προσφέρει ανάπτυξη και ευημερία, ιδιαίτερα σε μια εποχή σαν τη σημερινή.  

Μεγάλη  σημασία έχει να διευκρινίσουμε πως, όταν μιλάμε για Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος οφείλουμε να συμπεριλάβουμε την προστασία του Περιβάλλοντος των παράκτιων περιοχών καθώς υπάρχει άρρηκτη σχέση μεταξύ τους. Ενδεικτικά, το 20% της Ελλάδος καλύπτεται από παράκτια ζώνη η οποία συγκεντρώνει περίπου το 85% του πληθυσμού και τις οικονομικές δραστηριότητες, το 90% του τουρισμού και το 80% της βιομηχανίας.

Για όλους τους λόγους αυτούς προτείνουμε:

• Άμεση Θεσμοθέτηση Πλαισίου για τον Χωροταξικό Σχεδιασμό που  αφορά τις παράκτιες  περιοχές και τα νησιά. Πλαίσιο στο οποίο θα καθορίζεται τι μπορεί να κάνει ο καθένας και που, στα νησιά και τον παράκτιο χώρο μας. Με όσο το δυνατόν ελάχιστη δόμηση, βιώσιμη ανάπτυξη και ανάδειξη της φυσική ομορφιά και των αναγκών των Τοπικών Κοινωνιών.
• Χαρτογράφηση των παράκτιων Οικοσυστημάτων με ταυτόχρονη  καταγραφή των επιπτώσεων των ανθρώπινων ενεργειών σε αυτά. Στόχος είναι η γνώση του τι υπάρχει και τι συμβαίνει στα παράλια, με απώτερο σκοπό την επιβολή του Χωροταξικού Σχεδιασμού και ταυτόχρονη Περιβαλλοντική παρακολούθηση και προστασία τους.
• Εντατικοποίηση των ελέγχων από τις αρμόδιες αρχές και άμεση παύση εργασιών, που διαδραματίζονται σε παράκτιες περιοχές, οι οποίες προκαλούν μόλυνση των θαλάσσιων υδάτων και καταστροφή της βιοποικιλότητας.
  

Ταυτόχρονα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να καθοριστούν και οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα μέσα στη θάλασσα. Για το λόγο πρέπει να υπάρξει:

• Δημιουργία  Χωροταξικού Σχεδιασμού για τον Θαλάσσιο χώρο, που θα τον τμηματοποιεί σε περιοχές στις οποίες θα καθορίζονται σαφώς οι δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιηθούν.  
• Καταγραφή και προστασία της πλούσιας βιοποικιλότητας των Ελληνικών Θαλασσών και αξιοποίηση του Θαλάσσιου πλούτου για Τουριστικούς σκοπούς.
• Αξιοποίηση όλων των υποθαλάσσιων ευρημάτων (ναυάγια, ηφαίστεια, λιβάδια) και έκθεση στο κοινό των ενάλιων αρχαιοτήτων που πλείστες βρίσκονται κρυμμένες στα

βάθη των  θαλασσών μας και σκοπό έχουν  να μας θυμίζουν τον πολιτισμό  των προγόνων μας.

• Προσδιορισμό του συνόλου των θαλάσσιων «Natura». Δυστυχώς έχουν σε  ένα πάρα πολύ μικρό ποσοστό προσδιοριστεί οι Θαλάσσιες περιοχές «Natura» της χώρας μας.
• Εκ νέου παραχώρηση αρμοδιοτήτων στο Ελληνικού Λιμενικού, ορίζοντάς το ως ελεγκτικό όργανο για την ορθή εκμετάλλευση του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας αυτού, καθώς και υπεύθυνη αρχή για την πρόληψη Περιβαλλοντικών καταστροφών. Η σπουδαιότητα της πρόληψης έγκειται στην αποφυγή όχι μόνο δυσμενών Περιβαλλοντικών συνεπειών αλλά και Οικονομικών.

Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι ότι  οι θάλασσες, ακόμη και αν υποστούν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι έχει διασφαλιστεί η προστασία τους. Η προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος δεν μπορεί να περιοριστεί στα υφιστάμενα εθνικά γεωπολιτικά σύνορα, διότι τα νερά έχουν εκ φύσεως διασυνοριακό χαρακτήρα. Επομένως:

• Κρίνεται  λοιπόν απαραίτητη η συνεργασία με άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. αλλά και χώρες που συνορεύουν με αυτά τόσο με θαλάσσια σύνορα όσο και με κράτη των οποίων υδάτινοι όγκοι καταλήγουν στα Ελληνικά ύδατα, για την πραγματοποίηση κοινής Περιβαλλοντικής Πολιτικής βασισμένη στις συνθήκες που επικρατούν στις εκάστοτε περιοχές αλλά και τη διασφάλιση της Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος του συνόλου των γειτόνων χωρών.